Boezemfibrilleren is de meest voorkomende hartritmestoornis in Nederland. Het is een hardnekkige hartritmestoornis, die gepaard gaat met zeer snelle en onregelmatige ritmes in de boezem. Hierdoor gaat het hartritme van de kamer omhoog, waardoor de patiënt o.a. hartkloppingen en een opgejaagd gevoel – ook tijdens rust- ervaart. Dr. Natasja de Groot sprak hierover tijdens het Heart Rhythm Society congres in Chicago.
Unieke meettechniek om ritmes in de boezem te meten
Dr. Natasja de Groot (Erasmus Medisch Centrum Rotterdam) gaf een presentiatie over een door haar ontwikkelde, wereldwijd unieke meettechniek. Deze techniek meet de elektrische ritmes in de boezem van patiënten, met en zonder de hartritmestoornis boezemfibrilleren, tijdens een openhartoperatie . Bij deze techniek legt Dr. de Groot een elektrode (soort plastic plaatje) op de boezem om vervolgens gedurende 10-15 minuten op meer dan 2700 plaatsen van de boezem de elektrische signalen te meten. De chirurg schuift de elektrode over de oppervlakte van beide boezems. Op elke positie worden van 192 meetpunten tegelijkertijd elektrische signalen opgevangen en vastgelegd. Vervolgens worden van deze elektrische signalen na de operatie “routekaartjes” van de boezemritmes gemaakt. Door het hartritme op deze wijze te visualiseren, kan de elektrische geleiding in detail worden vastgelegd. In het onderzoek bekijkt Dr. Natasja de Groot hoe de elektrische geleiding verloopt in mensen met de hartritmestoornis boezemfibrilleren en in mensen zonder een hartritmestoornis. Hierdoor worden belangrijke, nieuwe inzichten in het ontstaan van de hartritmestoornis boezemfibrilleren, verkregen.
Ritmeafwijkingen komen voor bij iedereen
Eén van de bevindingen besproken door Dr. Natasja de Groot is, dat bij alle patiënten geringe afwijkingen in boezemritmes hebben. Dat komt bijvoorbeeld door:
- veroudering
- hoge bloeddruk
- suikerziekte
- hartklepafwijkingen
- vernauwingen in de kransslagaderen
Ondanks het feit dat patiënten dezelfde hartziekten hebben, kan ritmeafwijkingen zich op verschillende plaatsen in de boezems bevinden. Ook zijn er verschillen in de ernst en uitgebreidheid van ritmeafwijkingen. Deze bevindingen laten zien dat iedere patiënt een uniek ritme-patroon in de boezems heeft en kunnen verklaren waarom het effect van bijvoorbeeld medicamenteuze of ablatie therapie varieert van patiënt tot patiënt.
Merk jij ook dat bepaalde therapieën niet of juist wel werken? Laat het ons en anderen weten op ons forum.
