Homepage › Forums › Boezemfibrilleren en behandelingen › Hoe veranderen we enge kanspercentages in zuiver opportunisme? › Reageer op: Hoe veranderen we enge kanspercentages in zuiver opportunisme?
PeterBeste Jorinde,
Bedankt voor het antwoord en de input van Prof. Dr. Bianca Brundel. Dit geeft deels antwoord op vragen. Ik heb aanvullende vragen:
1 Katheteronderzoek is na een openhartoperatie de beste manier om gedetailleerd waar te nemen waar zieke cellen van de spieren in de atria zitten. Maar zouden deze als ‘ziek’ herkende cellen als je ze NIET ableerd, bij een kort daaropvolgend – nieuw – katheteronderzoek nog steeds ziek zijn?
2 Als ablatie de invloed van een overactieve vaguszenuw op het hart in rust ’s nachts tempert, reageert het hart dan ook minder elegant op momenten van stress overdag? Dan ruil ik minder last van atriumfibrilleren in voor een permanent slechter reagerend hart.
3 Als zieke spiercellen niet ziek blijven en ablatie van een vagale component het hart minder elegant laat reageren op extra inspanning of rust, is het dan niet beter om eerst het bloed regelmatig te controleren op de stofjes die elektrische geleiding in de atria spiercellen beïnvloeden?
4 Niet te dik, geen alcohol- of rookprobleem, suikerziekte of schildklierprobleem, geen hypertensie als artsen voldoende op afstand blijven, maar wel een eGFRcreat tussen 54 en 63 in 2023. Is het slikken van L-glutamine bij voorbaat aan te raden? Is regelmatig bloedonderzoek dan interessant?
Meedoen met onderzoek
In 2023 was ik 62 dus ouder dan 60. Daarmee val ik buiten de FAF critaeria. Ik heb interesse om mee te doen aan onderzoek. Ik ben onder de indruk van de oratie die Natasja de Groot uitsprak bij de aanvaarding van haar hoogleraarschap bij Erasmus MC. Ik ben een lafaard als het gaat om medische interventies, maar ik ben helemaal in om te experimenteren met kleine veranderingen in leefstijl of inname van lichaamseigen stoffen, in combinatie met bloedproeven en registraties van lichaamsfuncties. Ik ondersteun graag onderzoek waarbij het individu centraal staat en ben minder enthousiast over cohortstudies. Ik draag graag bij aan het frustreren van de relevantie van data analyse door bigdata, maar wordt daarentegen helemaal vrolijk van het loslaten van de algoritmes waarmee systeem in elektromagnetische data uit het universum wordt gezocht op elektromagnetische informatie uit het hart. Het zou toch geweldig zijn wanneer uit gedetailleerd ECG onderzoek de ruimtelijke vorm van het actieve veld van de atria net zo in model gebracht kan worden als de padintegraal van Feynman dat deed voor het in kaart brengen van spiegeling van licht door glas? Ik verzin maar wat.
Met een vriendelijke groet,
Peter