Homepage › Forums › Boezemfibrilleren en behandelingen › Ablatie › Pulsed Field Ablation (PFA) › Reageer op: Pulsed Field Ablation (PFA)
BobMijn naam is Bob. Dit forum was heel informatief voor mij, toen ik er behoefte aan had. Bij dezen deel ik mijn verhaal, hopende dat iemand er iets goeds voor zichzelf of een naaste uit haalt.
Geschiedenis: Heb sinds 10 jaar af en toe een onregelmatig hartritme. Komt uit het niets. Zo had ik het twee keer in een maand en zo bleef het een jaar weg. Duurde van een paar minuten tot een half uur. Beetje kortademig, hart in de keel voelen kloppen, soort van kortstondig uitgeput. Via huisarts (HA) een kort ECG laten maken. Natuurlijk net niks te zien. Dus voor de HA niets aan de hand. Zo een paar keer afgelopen jaren totdat aanval bleef hangen, HA zelf geconstateerd en heeft ambu laten komen en ben met Atrium Fibrilleren binnen gebracht bij CCU. Daar Metoprolol en Apixaban gekregen. Moest 5 weken wachten op ECV, en gedurende die tijd in constante AFib gezeten. Had er veel last van: gevoel van opgejaagd, hartslag schoot alle kanten op, bonkte in mijn keel, duizelig, sliep slecht, etc. Kon niet meer sporten/werken, was er kapot van.
Wakker worden van de ECV was zo’n enorme opluchting … en de teleurstelling groot toen hart na 2 dagen weer in constante AFib schoot. Week later weer een ECV (via CCU, zij waren pragmatischer dan de poli), dag later weer AFib. En toen nog een keer. Had last van de lage bloeddruk door betablocker. Overgestapt op 360 SR Verapamil. Voelde beter, maar AFib bleef constant. Pill in the pocket was direct werkende Vera maar die deed weinig. Lokale ziekenhuis had lange wachttijden. Duurde meer dan een maand om cardioloog te spreken. Hij reageerde niet op korte vragen via de ziekenhuis app. Na die maand, was het werkelijke gesprek weinig informatief en bij iedere vraag die ik had, was het antwoord ‘dat is voor de electrofysioloog’. Daarvoor moest ik weer 2 maanden wachten.
Heb me verder ingelezen (o.a. hier) en gekozen voor Sint Antonius ziekenhuis. Ik kon binnen 8 dagen terecht bij een electrofysioloog. Nam de tijd, duidelijke uitleg gekregen, behandelopties, ook nieuws dat ik niet leuk vond: dit is chronisch maar we kunnen het tijdelijk weghalen of flink verminderen. Kon kiezen om medicijnen te blijven gebruiken, nog een ECV of ablatie. Koos ablatie en heb eind oktober de PFA. Dat is voor mij een betere keuze dan de cryo. Tot die tijd ook andere medicijnen gekregen (120Vera, 150Flecainide, Apixaban). Sindsdien heb ik iedere 5 dagen een AFib van een paar uur. Lokale ziekenhuis heeft me maanden laten rondlopen met constante AFib. Wat heb ik me slecht gevoeld en wat ben ik blij met hoe ik me nu voel en wat ik weer kan! Kan nu 1km kan hardlopen en weer twee trappen op zonder buiten adem te zijn.
Ik lees hier gemengde berichten over hoe effectief een ablatie is op termijn. Ik hoop dat het me gegund is om weer redelijk fit te zijn/blijven. Ben dankbaar voor de inzichten die dit me heeft gegeven, zoals HRV, ruimte voor rust, beter naar lichaam luisteren/respecteren, acceptatie, vertrouwen, introspectie, grenzen aangeven, etc.
Gesteldheid: man, 50 jaar oud, kantoorbaan, BMI 22.4, sportief, 1-2 glas alcohol per week, 2 kopjes koffie per dag, geen drugs, gemiddeld stress, geen relevante medische geschiedenis, schildklier OK, gediagnostiseerde PAF sinds mei. Nul alcohol/koffie geprobeerd, maar hielp niet.
Meten is belangrijk voor me. De PolarH10 band, in combinatie met EHRV app is een goede voor mij om juiste datapunten te bekijken, en ook om mijn HRV te verbeteren.
Ik blijf jullie ervaringen graag lezen en zal een update geven na mijn PFA.