Hallo allemaal,
ik ben 28jaar en heb ook last van boezemfibrilleren.
1,5 jaar geleden werd ik snachts wakker met een snelle en onregelmatige hartslag. De volgende ochtend ben ik direct naar de huisarts gegaan die mij (vanwege boezemfibrilleren) doorverwees naar de eerste hulp hart in het ziekenhuis. Gelukkig sloeg de cardioversie (via infuus) direct aan. Ik kreeg vervolgens flecainide (50mg) mee die ik alleen hoef te slikken als ik last heb van het fibrilleren, echter heb ik er toen 10 maanden lang geen last meer van gehad, en die medicijnen dus ook niet hoeven te slikken. Echter na 10 maanden kreeg ik weer snachts dezelfde snelle en onregelmatige hartslag. Ik heb toen gedaan wat de cardioloog mij vertelde, eerst 1x 50mg gepakt en toen het daardoor nog niet over ging na 4 uur weer 1x 50mg. Aangezien het toen nog niet overging, weer naar 1e hulp hart en wederom een succesvolle cardioversie via infuus gehad.
Inmiddels ben ik 6 maanden verder, en slik ik soms de flecainide. Niet perse omdat ik dan boezemfibrilleren heb, maar vooral omdat ik soms mijn hart voel bonzen, weliswaar regelmatig, maar dan geeft het me een gerust gevoel om zo’n pilletje te pakken.
Ik merk dat sinds de 2e keer dat ik in het ziekenhuis ben geweest, ik me veel onzekerder voel. Eigenlijk ben ik iedere dag wel bezig met boezemfibrilleren. Een voorbeeld is dat ik bijvoorbeeld iedere ochtend als ik wakker word, als eerste denk “gelukkig, ik heb vannacht geen aanval gehad” etc…
herkennen meer van jullie dit?
Daarnaast lees ik veel andere verhalen van mensen die aanvallen hebben van 24-36 uur die dan weer overgaan. Echter hoe werkt dit dan? Ik heb dus alleen ervaringen met 2 keer een nachtelijke aanval, waardoor ik direct binnen een aantal uur in het ziekenhuis was en een cardioversie kreeg. Waarom kiezen andere ervoor 36 uur te wachten tot het dan mogelijk vanzelf overgaat?
graag hoor ik van jullie!
.
