Prof. Natasja de Groot over haar passie voor elektrische signalen
Prof. Dr. Natasja de Groot is hoogleraar cardiologie-elektrofysiologie aan het Erasmus Medisch Centrum en de Technische Universiteit Delft. Ook is zij Medical Delta hoogleraar. Na haar studie geneeskunde in Leiden startte De Groot met onderzoek naar het elektrische mechanisme van hartritmestoornissen, waaronder met name atriumfibrilleren en hartritmestoornissen bij patiënten met aangeboren hartafwijkingen. Na afronding van haar opleiding tot cardioloog-elektrofysioloog, vertrok zij naar Rotterdam en richtte in het Erasmus Medisch Centrum de onderzoeksgroep ‘translationele elektrofysiologie’ op.
Wat motiveert haar om onderzoek naar hartritmestoornissen te doen?
De Groot geeft aan: Het is indrukwekkend om te horen hoe het hebben van hartritmestoornissen de kwaliteit van leven van een patiënt kan beïnvloeden. Als een patiënt ondanks medicijnen en ablatie therapie nog steeds atriumfibrilleren heeft, is het heel moeilijk om te zeggen ‘we hebben niets meer te bieden’.
Wat heeft het onderzoek van het team De Groot opgeleverd?
Prof. de Groot heeft een unieke methode ontwikkelt om de elektrische geleiding van het hart te meten tijdens openhartoperaties, om vervolgens elektrische variabelen te kwantificeren. Met deze techniek heeft zij ontdekt welk elektrisch mechanisme ervoor zorgt dat atriumfibrilleren een chronische vorm kan aannemen.
Daarnaast heeft zij de elektrische geleiding tijdens het normale hartritme tot in detail in kaart gebracht, wat tot dan toe nog nooit gebeurd was. Ook heeft zij voor het eerst de elektrische geleiding over de bundel tussen de linker- en rechterboezem onderzocht.
Deze kennis over elektrische signalen van het hart zijn van groot belang en daarom is het werk van De Groot opgenomen in internationale richtlijnen over atriumfibrilleren.
Wat is het belang van het onderzoek van team De Groot?
Hartritmestoornissen zijn moeilijk te behandelen. Dit komt omdat onderzoekers het mechanisme wat ten grondslag ligt aan hartritmestoornissen nog steeds onvoldoende begrijpen. Door parameters van elektrische geleiding te kwantificeren, ontstaat er een objectieve maat voor afwijkende elektrische geleiding. Afwijkende elektrische gebieden kunnen op deze wijze geïdentificeerd worden waardoor een gerichtere behandeling mogelijk is.
De Groot benadrukt dat, door samen te werken met Prof. Brundel kunnen wij ook onderzoeken welke moleculaire veranderingen in het hartspierweefsel de elektrische geleiding verstoren.
Ken je iemand voor wie dit interessant is?
Gerelateerde artikelen
Hoe ontstaat atriumfibrilleren en waarom stopt atriumfibrilleren niet meer vanzelf?
Atriumfibrilleren is een hartritmestoornis die steeds erger kan worden. In het begin duurt een episode atriumfibrilleren enkele seconden, maar met het verstrijken van de tijd duren deze episodes vaak steeds
Rol van elektropathologie in atriumfibrilleren
Atriumfibrilleren is een hartritmestoornis die aan het uitgroeien is tot een wereldwijde epidemie. Het is een ziekte die zich divers kan presenteren; aanvalsgewijs, paroxysmaal atriumfibrilleren, of als een hardnekkige vorm
Stichting AFIP helpt mee aan studentenparticipatie in burgeronderzoek naar boezemfibrilleren
Onderzoeker en mede-oprichter van Stichting AFIP Bianca Brundel ontving samen met universitair docent Elza van Deel een onderwijs subsidieonderwijssubsidie van 10.000 euro. Dit kregen zij als prijs van het VU