Homepage › Forums › Boezemfibrilleren en behandelingen › Hoe veranderen we enge kanspercentages in zuiver opportunisme? › Reageer op: Hoe veranderen we enge kanspercentages in zuiver opportunisme?
Dag Peter,
Even weggeweest van de fora, maar gezien jouw uitgebreide betoog verdient dat een reactie. Ik ben een beetje atypische patient, voor mijn gevoel uit het niets persisterend atriumfibrileren. Volgens mijn cardioloog is dit normaliter een gradueel proces en heb ik niks gemerkt. Wel kan ik mij herinneren dat als ik soms op mijn linkerzij lag ik kortstondig ritmestoornissen voelde. De bewuste dag van de aanval had ik voorover gehangen over mijn fiets tijdens het sleutelen. Dit zou de hypothese van triggers vanuit de longvenen ondersteunen. Achteraf had ik ook vaker last van extra systolen, iets waar ik vanaf mijn jeugd aanleg voor heb. Daarnaast had ik voorafgaand aan de aanval een vervelende griep. Ook heb ik na de cardioversie geen aanval meer gehad, ik zag de pvi abblatie meer als voorzorg en kans om van medicatie af te komen. Ik verdraag betablokkers zeer slecht, bijwerking slaapgebrek. Mijn persoonlijke conclusie is dat er in mijn geval sprake is van een samenloop van omstandigheden: 1. Aanleg pacs 2. Toenemende triggers vanuit logvenen. 3. Een doorgemaakte griep met instabiliteit van hartcellen als gevolg. Mijn vermoeden is dat de instabiliteit een combinatietrigger is geweest. Met de pvi abblatie heb ik 1 van de 1 van de potentiele oorzaken weggenomen. De gevoeligheid voor pacs is hiermee niet weggenomen! Feit is dat ik geen aanval meer heb gehad sinds de cardioversie. Ik denk dat het geen binaire wetenschap is, maar een combinatieprobleem. Ik kan me zelfs voorstellen dat sommige mensen geen ladt hebben van triggers uit longvenen door stabieler hartweefsel, maar dit is puur een persoonlijke hypothese. Ik ben verder niet aanvullend geableerd, mijn cardioloog vond dit veel te prematuur aangaande de pacs. Mijn hvr is relatief laag (25), waabij het lijkt of er sympathische overhand is. Mijn hart is behoorlijk stressgevoelig op het moment mbt pacs. Ik hoop door fysieke teaining en yoga meer grip te krijgen. Aangaande jouw situatie kan ik begrijpen dat je meer bewijs wil voor oorzaak. In mijn geval zag ik het simpelweg als een eliminatie van een potentiele trigger, met de ondersteunende gedachte dat de fysieke positie in slaaphouding een relatie kan zijn met triggers uit longvenen. Die zitten ook aan de linkerkant. Ik ben er haast van overtuigd dat mijn hart ook door veroudering door verschillende factoren instabieler werd, ben de 60 inmiddels gepasseerd. Voor mij was dit stap 1 in eliminatie van een statistisch gezien belangrijke oorzaak. De grote uitdaging is om de algehele situatie van het electrisch gedrag stabieler te krijgen (voldoende slaap, geen alcohol, weinig stress, voldoende in- en ontspanning). Hopelijk worden mijn pacs minder na verloop van tijd. Jezelf tijd gunnen voor lange termijn observatie is wel van belang. Gras groeit ook geen centimeters per dag. Groeten Frans