[Solange]

Up

0

Down

::

Hoi allemaal,

Ik ben Solange 34 jaar oud en sinds 2 jaar heb ik de diagnose paroxysmaal atriumfibrilleren. Inmiddels al 2 cardiologen versleten en binnenkort kennismaken met een nieuwe dit keer in het Erasmus MC.

Mijn 1e cardioloog gaf aan dat ik er maar mee moest leren leven en verdere opvolging was niet nodig. Inmiddels kwamen mijn aanvallen van AF frequenter en heb ik een secondopinie gehad in het Amphia Breda. Mijn medicatie werd opgehoogd (ik slik nu 3,75mg bisoprolol en 300mg Flecaïnide) en zou in aanmerking komen voor een ablatie, maar mijn gewicht was te hoog hiervoor. Ik heb toen besloten voor een gastric bypass te gaan. Dit is inmiddels 7 maanden geleden gebeurd en ben ik 41kg lichter en heb ik een gezond gewicht/bmi. Helaas heeft gewichtsreductie geen effect gehad op mijn AF. De aanvallen zijn er nog steeds soms dagen lang. Daarom heeft mijn cardioloog me afgelopen november 2021 op de wachtlijst geplaatst voor een ablatie. In december kreeg ik van hem een telefoontje dat zijn collega, die de ablatie zou uitvoeren, liever eerst een EFO zou willen doen ipv een ablatie. Ik vond dit helemaal prima. Dus daar ook voor op de wachtlijst. Toen kreeg ik 3 weken geleden weer een telefoontje van mijn cardioloog. Zijn collega trok zich terug en wilt ook geen EFO uitvoeren. Als reden….hij vindt me te jong voor de ingrepen en wilt eerst langer afwachten wat het gewichtsverlies voor effect heeft op mijn AF.
Mijn cardioloog was het hier niet mee eens maar kon zijn collega niet overhalen dus heeft hij mij doorgestuurd naar het Erasmus. Daar heb ik inmiddels een echo gehad en 8 februari..a.s. heb mijn eerste gesprek daar . Ik hoop echt dat ze me daar willen helpen. Want die AF en dan ook de medicatie belemmeren mij wel in mn dagelijks leven. Daarnaast is er ook nog een zwangerschapswens,…… al is het niet zeker of dit mogelijk is of verstandig

Ik ben heel benieuwd of er op dit forum nog meer jonge vrouwen zijn waarmee ik een beetje kan sparren over deze aandoening. Ik heb heel erg het gevoel hier alleen in te staan.

[Agnes Muskens]

Up

0

Down

::

Hallo Solange,
Je staat hier niet alleen in. Er zijn meer mensen die op jonge leeftijd atriumfibrilleren krijgen.
Onder leven met boezemfibrilleen staan nog meer verhalen.
Ik hoop dat je bezoek aan het Erasmus positief voor je uitpakt.
Indien je nog meer vragen hebt kan je deze ook een op een stelen via het aanmeldingsformulier.

Ik hoop dat je hier wat mee kan.

[Anny]

Up

0

Down

::

1 november 1992 een maand of 4 a 5 in verwachting van mijn tweede kind. Aangezien mijn bloeddruk te hoog was moest ik s middags de ziektewet in en rusten. S middags en s nachts in bed alleen maar hartkloppingen tot baby geboren was. Nu weet ik dat dat boezemfibrilleren geweest moet zijn geweest als gevolgvan spanningen. Destijds was ik ervan overtuigd dat mijn zwangerschaps hoge bloeddruk het gevolg was van spanningen. Dat had ik bij mijn eerste zwangerschap ook. Traumatische ervaringen omdat ik als kind mishandeld ben verdrongen door perfectionism, gedrevenheid tav mijn werk en huishouden en triggers ten aanzien van mijn relaties zorgden voor veel spanningen.

22 mei 2016 Naar aanleiding van een conflict met mijn partner heb ik in het op vrijdag in het weekend van 22 mei 2016 een aanval van boezemfibrilleren gehad welke langer duurde dan 48 uur en op zondagavond 22 mei 2016 heb ik een zwaar herseninfarct gehad. Boezemfibrilleren stopte uit zichzelf op de IC in het ziejenhuis. Sindsdien slik ik alle noodzakelijke nedicijnen en geen aancallen meer waargenomen. Nu weet ik dat de aanvallen tijdens mijn zwangerschappen ook boezemfibrilleren geweest moeten zijn. Sinds het herseninfarct ben ik arbeidsongeschikt geworden en heb ik een veel rustiger bestaan gekregen.

[Auteur]

Berichten