[Frans]

Up

0

Down

::

k kreeg voor het eerst last van boezemfibrileren in 2017. In die tijd deed ik intensief wielrennen. Ik kreeg last van boezemfibrilere tijdens of na het fietsen. Met medicijnen (metoprolol) bleef het fibrileren weg. Volgens de cardioloog kon ik gewoon blijven fietsen.

Omdat ik het niet vertrouwde heb ik een second opinion aangevraagd. Hierbij bleek uit onderzoek dat ik een vergrootte linkerboezem had en kreeg het advies minder intensief te sporten. Ook kreeg ik flecainide voorgeschreven. Dit heb ik gedaan maar ik kreeg toch af en toe nog last tijdens het fietsen en ben er toen helemaal mee gestopt. Als ik niet sportte kreeg ik geen last van boezemfibrileren.

Na verloop van tijd ben ik toch weer voorzichtig begonnen met fietsen en dat ging goed. In overleg met de cardioloog ben ik gestopt met flecainide en gebruikte ik alleen nog een kleine dosis metoprolol. Ik kreeg alleen nog last als ik te intensief fietste, als ik rustig aan deed ging het goed. Mijn linkerboezem was inmiddels enigszines gekrompen. Ik vroeg aan mijn cardioloog of een ablatie een optie zou zijn om er vanaf te zijn. Hij zei dat dit in mijn geen geval geen zin zou hebben omdat ik al te veel beschadiging in mijn boezem zou hebben.

Toen mijn cardioloog met pensioen ging, ben ik naar een andere cardioloog ( in een ander ziekenhuis) gegaan. Deze stelde meteen een ablatie voor. Ik vertelde het verhaal van mijn vorige cardioloog. Hier geloofde hij niet in. Door mijn hoop er helemaal van af te zijn, heb ik toen ingestemd met een ablatie onder het mom van baat het niet dan schaadt het niet.

In oktober 2021 heb ik een ablatie ondergaan. Na de ablatie heb ik veel meer last van boezemfibrileren. Er is geen relatie meer met inspanning. Het kan ieder moment optreden. Op dit moment ruim 1,5 jaar na de ablatie, is het zo dat ik om de 10 tot 12 dagen last heb van boezemfibrileren. De cardioloog heeft geen idee hoe of waardoor het komt dat ik na de ablatie meer last heb. Volgens hem komt dit eigenlijk nooit voor. Zijn voorstel is weer een ablatie te doen. Gezien het voorstaande ben ik daar echter zeer huiverig voor.

Ik zou graag weten of het vaker voorkomt dat na een ablatie de situatie verslechterd en wat de oorzaak hiervan kan zijn. Verder of een tweede ablatie deze situatie hersteld. Of dat er andere oplossingen zijn.

[Ritha]

Up

0

Down

::

Hoi Frans,
Wat een gedoe toch allemaal met het boezemfibrilleren en dat we zoekende zijn naar goede oplossingen en toch steeds weer een dreun krijgen. Ikzelf heb door de jaren heen steeds vaker bf gekregen maar meestal juist in rust, niet met sport. En een infarct begin februari. Daarom was ik erg blij dat ik de pulsedfield ablatiebehandeling kreeg, toch afgelopen nacht ook weer bf gekregen, 2e keer na 5 mei. Je blijft dan onzeker. Gaat het later toch nog beter, moet er litteken weefsel gevormd worden, terwij mijn broer na zijn ablatiebehandeling nergens meer last van had. Wat is wijsheid? Zou ik nog een tweede ablatiebehandeling doen als blijkt dat dit niet afdoende is geweest? Misschien wel als het weer om de paar dagen aanwezig is en je kan niks meer opbouwen. En straks eerst maar weer 80 mg sotalol slikken in de hoop dat mijn sinusritme terug komt 😉😏. Sterkte Frans met welke keuze je ook maakt! Wat zou het mooi zijn als er iets komt wat de kwaal zou weghalen en niet alleen de symptomen! Ze mogen mij dan boven aan de lijst zetten 😉

[Frans]

Up

0

Down

::

Hoi Ritha,
Bedankt voor je reactie. Ik hoop dat je laatste behandeling uiteindelijk voldoende zal blijken te zijn. Veel sterkte.

[Dick]

Up

0

Down

::

Hai Ritha en Frans,

Ben benieuwd hoe het nu met jullie gaat.
Ook ik ben bekend met AF al sinds 2008.
Tot 2018 geen medicatie geslikt en ik kreeg het zelf altijd weg door mijn adem in te houden en druk te zetten op mijn borstkast en soms met springen.3 x maal is het in al die tijd niet gelukt.2014 elektrische cardioversie en 2023 jan en 2024 (2 weken terug) chemische cardioversies.
Vorig jaar stond ik op lijst voor een ablatie maar omdat het in 2023 redelijk goed ging(gestopt met alcohol en 12 kilo afgevallen)en dus dacht dat ik het lek boven had in overleg met de cardioloog van de lijst afgehaald.Tot….2 weken terug..ik rende even naar de voordeur en het schoot er plots weer in,kreeg het niet weg met de bekende trukjes en dus naar het zieken voor chemische cardioversie.Nu heb ik na deze chemische cardioversie elke dag wel even dat erin springt voor een paar seconden en ook veel overslagen.Zoals het er nu uit ziet wil ik weer op de lijst voor een ablatie.Hoe gaat het nu met jullie en hebben jullie alweer een ablatie gehad en is dat nu wel redelijk gelukt?!
Hopelijk wel!
Mvg
Dick

[Ritha]

Up

0

Down

::

Hoi Dick
Op dit moment na mijn 2e ablatiebehandeling van 8 januari heb ik geen bf meer gehad. Nu een week zonder bètablokkers 😅, dat is even wennen, soms rommelt het wat maar gelukkig zet het niet door. Ik gebruik bloedverdunner en medicatie omdat ik vorig jaar een hartinfarct heb gehad, maar sport veel en let wat meer op wat ik eet. Maar soms ook zeker wel wat lekkers hoor 😉
Groetjes Ritha

[PetraKlaassen]

Up

0

Down

::

Ik ben twee ablaties verder en heb meer last dan voor de ablaties (2 a 3 keer per week). Ik denk nu toch wel zeker te weten dat ik niet nog een ablatie wil, risico is te groot. Het komt dus zeker wel voor, alleen is het voor de statistiek niet prettig 🙁 Ik probeer na een enigzins depressieve winter de draad weer op te pakken en met bewegen/afvallen weer verder te komen. Ik hoop dat mijn hart hier na de ablaties op wil reageren, dat was voor de ablaties wel het geval. Ik was aan een ablatie begonnen omdat ik hoopte van de medicijnen af te komen…..

[Ritha]

Up

0

Down

::

Hoi Petra,
Wat ontzettend jammer dat het bij jou niet het gewenste resultaat heeft opgeleverd, hielpen de antihistamine of l glutamine ook helemaal niets bij jou? Drie x in de week bf is wel heftig vond ik. Heel veel sterkte en ik hoop dat je weer wat kan sporten en hierin jou weg kan vinden,
Vriendelijke groetjes Ritha

[Jetty]

Up

0

Down

::

Ik heb ruim een maand geleden een pulsed field ablatie gehad. De eerste maand ging alles goed. Geen aanvallen van paroxismaal boezemfibrilleren meer, enkel af toe wat overslagen. Maar nu slaat het om. Sinds ruim een week ben ik continu kortademig bij elke stap die ik zet, maar ook in rust. Ik voel me lamlendig, kan veel minder dan voorheen. Ik lees nergens dat anderen dit ook hebben ervaren. Alleen vlak na de ingreep, maar niet pas na een maand. Ik heb geen koorts, bloeddruk is goed, geen boezemfibrilleren. Ik heb de vraag inmiddels ook aan de cardioloog gesteld, maar die ziet geen relatie met deingreep. Ik dank je de koekoek, denk ik dan, ervoor had ik dit niet. Iemand anders ervaring hiermee? Ik ben van de regen in de drup beland.

[Auteur]

Berichten