[Frans]

k kreeg voor het eerst last van boezemfibrileren in 2017. In die tijd deed ik intensief wielrennen. Ik kreeg last van boezemfibrilere tijdens of na het fietsen. Met medicijnen (metoprolol) bleef het fibrileren weg. Volgens de cardioloog kon ik gewoon blijven fietsen.

Omdat ik het niet vertrouwde heb ik een second opinion aangevraagd. Hierbij bleek uit onderzoek dat ik een vergrootte linkerboezem had en kreeg het advies minder intensief te sporten. Ook kreeg ik flecainide voorgeschreven. Dit heb ik gedaan maar ik kreeg toch af en toe nog last tijdens het fietsen en ben er toen helemaal mee gestopt. Als ik niet sportte kreeg ik geen last van boezemfibrileren.

Na verloop van tijd ben ik toch weer voorzichtig begonnen met fietsen en dat ging goed. In overleg met de cardioloog ben ik gestopt met flecainide en gebruikte ik alleen nog een kleine dosis metoprolol. Ik kreeg alleen nog last als ik te intensief fietste, als ik rustig aan deed ging het goed. Mijn linkerboezem was inmiddels enigszines gekrompen. Ik vroeg aan mijn cardioloog of een ablatie een optie zou zijn om er vanaf te zijn. Hij zei dat dit in mijn geen geval geen zin zou hebben omdat ik al te veel beschadiging in mijn boezem zou hebben.

Toen mijn cardioloog met pensioen ging, ben ik naar een andere cardioloog ( in een ander ziekenhuis) gegaan. Deze stelde meteen een ablatie voor. Ik vertelde het verhaal van mijn vorige cardioloog. Hier geloofde hij niet in. Door mijn hoop er helemaal van af te zijn, heb ik toen ingestemd met een ablatie onder het mom van baat het niet dan schaadt het niet.

In oktober 2021 heb ik een ablatie ondergaan. Na de ablatie heb ik veel meer last van boezemfibrileren. Er is geen relatie meer met inspanning. Het kan ieder moment optreden. Op dit moment ruim 1,5 jaar na de ablatie, is het zo dat ik om de 10 tot 12 dagen last heb van boezemfibrileren. De cardioloog heeft geen idee hoe of waardoor het komt dat ik na de ablatie meer last heb. Volgens hem komt dit eigenlijk nooit voor. Zijn voorstel is weer een ablatie te doen. Gezien het voorstaande ben ik daar echter zeer huiverig voor.

Ik zou graag weten of het vaker voorkomt dat na een ablatie de situatie verslechterd en wat de oorzaak hiervan kan zijn. Verder of een tweede ablatie deze situatie hersteld. Of dat er andere oplossingen zijn.

Upvote Downvote

[Ritha]

Hoi Frans,
Wat een gedoe toch allemaal met het boezemfibrilleren en dat we zoekende zijn naar goede oplossingen en toch steeds weer een dreun krijgen. Ikzelf heb door de jaren heen steeds vaker bf gekregen maar meestal juist in rust, niet met sport. En een infarct begin februari. Daarom was ik erg blij dat ik de pulsedfield ablatiebehandeling kreeg, toch afgelopen nacht ook weer bf gekregen, 2e keer na 5 mei. Je blijft dan onzeker. Gaat het later toch nog beter, moet er litteken weefsel gevormd worden, terwij mijn broer na zijn ablatiebehandeling nergens meer last van had. Wat is wijsheid? Zou ik nog een tweede ablatiebehandeling doen als blijkt dat dit niet afdoende is geweest? Misschien wel als het weer om de paar dagen aanwezig is en je kan niks meer opbouwen. En straks eerst maar weer 80 mg sotalol slikken in de hoop dat mijn sinusritme terug komt 😉😏. Sterkte Frans met welke keuze je ook maakt! Wat zou het mooi zijn als er iets komt wat de kwaal zou weghalen en niet alleen de symptomen! Ze mogen mij dan boven aan de lijst zetten 😉

Upvote Downvote

[Frans]

Hoi Ritha,
Bedankt voor je reactie. Ik hoop dat je laatste behandeling uiteindelijk voldoende zal blijken te zijn. Veel sterkte.

Upvote Downvote

[Auteur]

Berichten