Ablatie
- Dit onderwerp bevat 34 reacties, 18 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 4 maanden, 1 week geleden door Hanneke.
-
AuteurBerichten
-
-
9 januari 2017 om 15:22 #3478Frans van KoppenDeelnemer::
Op 10 januari 2017 onderga ik voor de tweede maal een Pulmonaal Venen Isolatie (PVI). Ook wel ablatie genoemd. De eerste vorig jaar heeft dus niet opgeleverd wat we hadden gehoopt. De ingreep vindt plaats in Het St. Antonius in Nieuwegein.
Ik hoop dat ik hiermee van mijn klachten af ben. Maar daar moeten we dus nog drie maanden op wachten. Volgens de cardiologen loopt het slagingspercentage na de twee poging op tot boven de 90%.
Ik heb er daarom alle vertrouwen in. Mocht het toch niet lukken dan hoop ik op de behandelingsmethoden die onderwerp zijn van dit platform. -
9 januari 2017 om 18:24 #3480Prof. Dr. Bianca BrundelSleutelbeheerder
-
18 januari 2017 om 16:15 #3575Frans van KoppenDeelnemer
-
18 januari 2017 om 20:35 #3576Prof. Dr. Natasja de GrootSleutelbeheerder
-
22 maart 2017 om 09:10 #3697Cees GoverdeDeelnemer::
Na een dotterbehandeling en het krijgen van twee stents in december 2016 heb ik met enige regelmaat weer last van atriumfibrilleren. Na de PVI-ablatie (juli 2016) had ik tot aan de vermelde dotterbehandeling geen fibrillatie meer gehad. Zouden de dotterbehandeling en het plaatsen van de stents de trigger kunnen zijn voor de fibrillatie?
-
22 maart 2017 om 18:26 #3698Prof. Dr. Natasja de GrootSleutelbeheerder::
Beste Cees,
Als je een vernauwing in je kransslagaderen hebt, krijgt ook de boezem minder zuurstof en dat kan bijdragen aan het ontstaan van de atriumfibrilleren. Als je de vernauwing opheft,vermindert bij sommige patienten het atriumfibrilleren. Op het moment dat je gedotterd en gestent wordt, verbeter je juist de doorbloeding van de hartspierwand. Je verwacht dus niet dat na de behandeling er weer atriumfibrilleren ontstaat. Aan de andere kant is heel veel over het ontstaan van atrium fibrilleren onbekend, dus misschien is dit ook iets wat we nog niet begrijpen. Maar aan de andere kant kan het dus ook toeval zijn dat het na de behandeling weer terug is. Misschien dat andere patienten een soortgelijke ervaring hebben ? Dan horen wij, en Cees denk ik ook, dat graag ! -
24 mei 2017 om 08:55 #3827Frans van KoppenDeelnemer::
Inmiddels 5 weken zonder medicijnen. In het begin had ik telkens het idee dat een aanval begon, maar niet doorzette.
Afgelopen zondag na intensief sporten toch weer een aanval gehad. Het gebeurde ongeveer een uur na afloop, toen ik helemaal tot ontspanning kwam. De aanval was wel goed te verdragen. Op sommige momenten moest ik goed voelen of de aanval nog voortduurde. Tot op een moment ineens een soort rust over me kwam en de aanval spontaan was gestopt. Dit was na ongeveer drie kwartier.
We kunnen dus stellen dat de ablatie niet het gewenste effect heeft gehad. Benieuwd wat nu de vervolgstappen moeten zijn. Ik vermoed dat de cardioloog gaat zeggen dat we het dan nog maar een keer moeten proberen. Voelt voor mij wat ongericht, maar blijkbaar is er momenteel geen diepgaander diagnose bekend dan het onderkennen van het fenomeen via een hartfilmpje. Waar nou precies de oorzaak ligt, waar een aanval start, hoe die verloopt en waarom die weer eindigt is blijkbaar moeilijk te achterhalen. -
1 augustus 2017 om 14:38 #3991D.Deelnemer::
Hi Frans, ik heb je introductie gezien op deze site. En wat herkenbaar allemaal, dank voor het delen van je verhaal!
…De obsessie voor de aandoening (die enorme bol/bal), geen verschil meer merken in wel of geen AF (je bent er +/-18upd mee bezig), wachten tot de volgende aanval (statistieken lijstjes), de negatieve spiraal die op de loer ligt (gespannen & angstig), de gedachte “wat als dit straks permanent wordt, hoe moet ik dan verder”… Ik heb het eerst afgehouden maar heb sinds kort ook hulp voor het emotionele gedeelte.
Wat we ook gemeen hebben is de zoektocht naar een oplossing en we zo bij AFIP terecht zijn gekomen. Zou toch wat zijn als L-glut straks een oplossing is! Ik slik nu 2,5 maand 40 gram per dag en:
Al 2 weken en 4 dagen geen onregelmatigheid gevoelt , misschien is het er wel maar was de last “0”. (voor de meelezers ik kom van 3×4 uur per dag) Sinds gisteravond dan, toen was het helaas weer raak direct na het eten. ‘Maar’ 1,5 uur waarbij ik toch even ben gaan liggen. Heb een kastje om dus het is weer gevangen.
Mijn vraag/dilemma over ablatie: Ik stond op de lijst voor een mini-maze, ivm last x frequentie x duur. Hier ben ik ondertussen vanaf gehaald met als alternatief de lies-ablatie. Ik ben gebeld dat de wachttijd bijna voorbij is. In mijn zwakke momenten denk ik geregeld, laat ze de boel maar platbranden 60% kans dat ik er dan vanaf ben en mijn leven weer kan oppakken. Wat dit ongeduld versterkt zijn de nieuwe inzichten dat als de boel ontkoppelt raakt ableren ook niet meer helpt. Aan de andere kant lees ik ook geregeld dat AF na een ablatie erger is geworden, na x jaar toch weer terug is gekomen of er nieuwe stoornissen bij zijn gekomen (slik) En dat allemaal terwijl mijn geloof in L-glut met de dag toeneemt en wellicht misschien wel een ‘echte’ oplossing is.
Ik zoek dus eigenlijk ervaringsdeskundige op gebied van ablatie EN gebruik van L-glut….. en dat is er volgens mij nog maar 1 🙂 Wat zou jij doen: nog ff wachten en doorgaan met L-glut of risico voorkomen van ‘te laat zijn’ met ablatie?
Groet.
-
1 augustus 2017 om 15:06 #3992Frans van KoppenDeelnemer::
Zoals je hebt kunnen lezen in het forum heb ik 2 keer een ablatie ondergaan en ik heb ik nog steeds last van AF.
Natasja heeft in een onderzoek aangetoond dat (in mijn eigen woorden) de binnen en buitenwand van de boezem elektrisch ontkoppeld kunnen raken en dat daardoor de AF blijft aanhouden. Ablatie heeft dan geen zin meer. Wat bij PVI ablatie ook vaak voorkomt is dat het gebrande hartweefsel te goed geneest en er dus geen littekenweefsel ontstaat. Er zijn dan lekken in het littekenweefsel.
Het vervelende alleen is dat om dit allemaal aan te tonen je direct bij het hart moet kunnen. Voor de ontkoppeling meen ik dat je dan een open hart operatie nodig hebt (corrigeer me als ik het fout heb). Bij mijn tweede ablatie gaf men aan dat ze lekken hadden gevonden en die zijn weer opnieuw gebrand.
De kans op een gelukte ablatie is alleen statistisch, dus een uitspraak over een populatie. Het zegt dus niets over jou individueel geval. Daarvoor is de granulariteit van de diagnose te grof. Het feit dat het bij mij na 2 keer niet is gelukt zegt weer niets over jouw geval.
Of het gebruik van L-glut de kans van een ablatie vergroot weet ik niet. Daarvoor heb ik nog te weinig kennis. Het is in voor mij een bespreekpunt bij mijn eerste consultatie bij Natasja.
Mijn eerste onderbuik gevoel bij de vraag is, dat je het kan proberen. De ingreep is heel goed te doen. Garantie voor succes is er niet. Intussen zou ik de L-glut niet stoppen. -
1 augustus 2017 om 15:32 #3994D.Deelnemer::
Dank, er komt ook nog een kijkoperatie aan om te onderzoeken of mijn maagoperatie een trigger heeft gevormd. Natasja heeft uitgelegd dat er een trigger en een substraat nodig is voor AF en heeft contact gehad met mijn maag-chirurg. (AF volgt bij mij na maagpijnen)
Ergens hoop ik dat L-glut ook zijn werk doet in herstellen van de cellen zodat het substraat herstelt / ableren uiteindelijk niet meer nodig is. En dat heeft tijd nodig. Van elke dag AF naar eens per 2,5 week is al een super resultaat! Als ik straks een situatie bereik van eens per 4 weken ga ik vragen of ik langzaam medicijnen mag afbouwen. Soms denk ik wel eens dat die kleine duizel-Af-jes puur komen van de rotzooi die je slikt.
Dank voor je advies!
ps.Hoe gaat L-glut bij jou? -
24 augustus 2018 om 11:17 #4484Mary WaalkensDeelnemer::
Op 14 september a.s. sta ik ingepland in het St.Antonius in Nieuwegein voor mijn 3e ablatie. Helaas hebben de vorige twee ablaties niet voldoende resultaat gehad en heb ik in de afgelopen 18 maanden 12maal een cardioversie ondergaan. Volgens de behandelende cardiologen heb ik op dit moment geen andere keus dan het voor de 3e maal ableren in de hoop dat het nu wel voldoende resultaat heeft. Maar als ik dan lees over het ontkoppeld raken van de boezemwand en het evt. te goed genezen van littekens, slaat toch de twijfel toe. Ik hoop dat dat bij de komende ablatie misschien duidelijk wordt wat er bij mij speelt.
Sinds de laatste cardioversie zijn mijn medicijnen aangepast, de flecaïnide is stopgezet, metropolol is verhoogd en Lanoxin (digoxine) is toegevoegd. Daar lijk ik tot nu toe goed op te reageren.
Ben wel benieuwd naar de ervaringen van andere forumleden m.n. met ablatie en het gebruik van L-glutamaat
groet, Mary -
12 september 2019 om 12:40 #5330Mary WaalkensDeelnemer::
Beste forumleden,
Inmiddels een jaar verder sinds mijn laatste bijdrage, en een 4e ablatie afgelopen maart, zit ik met een dilemma hoe verder. Na de 3e ablatie in sept.2018 kreeg ik binnen twee weken te maken met een boezemflutter soms afgewisseld met AF. Na weer een aantal ECV zonder blijvend resultaat werd besloten het hartritme met medicatie onder controle pogen te houden. Dit mislukte en ik heb ruim 3 maanden met een hartslag van 150 “rondgelopen”. Na een second opinion in Utrecht UMC was het advies om toch een 4e uitgebreide ablatie uit te voeren. Dit lijkt tot nu toe positief uit te pakken, alleen het herstel hiervan valt vies tegen. Momenteel zit ik in een hartrevalidatie-traject om weer een beetje conditie terug te krijgen. (Ben heel moe en slaap slecht)
Bij de laatste controle in Nieuwegein, begin deze maand, is de digoxine stopgezet (ik gebruik nu nog 200 mg metoprolol, perindopril en Xarelto). Ook kreeg ik te horen dat ik een “bijzonder geval” ben.Sinds een paar dagen merk ik een bepaalde onrust d.w.z. extra overslagen en een zekere spanning.
Mijn vraag op dit moment aan Natasja de Groot is of het nut heeft om te starten met het gebruik van L-glutamine. Ik heb mij aangemeld voor een vervolgonderzoek waaraan ook patiënten zouden deelnemen die al een of meer ablaties hebben ondergaan. Is op dit moment al bekend of dit daadwerkelijk gaat starten? En is er al resultaat te melden van het eerste onderzoek?
lees graag jullie reacties, ervaringen, adviezen
Groet, Mary -
13 november 2019 om 18:04 #5388Prof. Dr. Natasja de GrootSleutelbeheerder::
Beste Mary,
Wat heb jij een hoop meegemaakt…Wat jammer dat de ablaties niet geholpen hebben. Wij horen dit echter regelmatig. Of glutamine gaat helpen bij iemand die een ‘ver gevorderde’ ritmestoornis heeft weten wij niet. Er zijn wel patiënten die het gebruiken en zich toch beter voelen. Aangezien dit een lichaamseigen stof is, kun je het gerust proberen. Baadt het niet, dan schaadt het zeker niet.Ik verneem graag je ervaring! -
23 april 2020 om 19:18 #14201Mary WaalkensDeelnemer::
Beste Natasja en overige forumleden,
Na een rommelige periode sinds mijn laatste bericht, zit ik al een poosje in een positieve flow. De oorzaak van mijn slechte herstel na de 4e ablatie is hoogstwaarschijnlijk gelegen in een onopgemerkte chronische blaasontsteking. dit is helaas niet meer te controleren maar sinds 3 maanden slik ik een onderhouds dosis antibioticum daartegen en twee weken na aanvang begon ik al verandering te merken. Minder vermoeid, helder van geest, en een totale verandering die door iedereen in mijn omgeving is opgemerkt. Momenteel zonder hartrevalidatie vanwege Corona, maar genoeg energie voor een korte wandeling. Omdat ik sinds februari vrij veel overslagen ondervond en tweemaal een korte aanval van AF heb gehad die beiden spontaan zijn gestopt, ben ik sinds 11 april gestart met L-glutamine. En het eerste resultaat stemt positief, de extra overslagen zijn op een enkele na verdwenen. Nu nog even afwachten of ook het AF wegblijft!-
1 juli 2021 om 17:40 #14997Mary WaalkensDeelnemer::
Na mijn 4e ablatie in maart 2019 ben ik van de ritmestoornissen verlost, maar helaas is nu afgelopen april na uitgebreide onderzoeken door cardioloog en longarts gebleken dat ik lijdt aan Pulmonale Arteriële Hypertensie (PAH, hoge bloeddruk in de longslagaders).
Dit is een zeldzaam voorkomende chronische ziekte (landelijk ca. 800 patiënten) waarbij de linkerboezem van het hart teveel kracht moet uitoefenen om het bloed naar de longslagaders te pompen. Daardoor ontstaat op (korte) termijn ernstig hartfalen. Met medicijnen wordt geprobeert om dit proces af te remmen. Momenteel slik ik hiervoor Opsumit (dit medicijn verwijd de aders) en daar lijk ik goed op te reageren.
Graag zou ik weten of iemand op het forum misschien ook hiermee te maken heeft gekregen.
Ook wil ik aan Natascha de Groot en Patricia Brundel vragen of zij hier ervaring mee hebben en of het mogelijk is dat e.e.a. is veroorzaakt door littekenvorming ten gevolge van de ablaties.
Een prognose over het verloop van de ziekte is mij (nog) niet gegeven, dat schijnt van veel factoren afhankelijk te zijn. Mijn conditie is het laatste halfjaar achteruit gehold, waardoor ik momenteel afhankelijk ben van rollator, rolstoel en traplift. Heb inmiddels een vocht- en natriumbeperkt dieet.
Reacties en tips zijn zeer welkom!
-
-
24 april 2021 om 10:45 #14913AnoniemInactief::
Hallo,
Ik heb elke week aanvallen (2/3 dagen en nachten) van atypisch boezemflutter (en hiervoor heb ik boezemfibrilleren gehad); dan ben ik behoorlijk “ziek” en aan huis gekluisterd. Ik gebruik Sotalol en Eliquis Apixaban. Ik ben 70 jaar zonder overgewicht.
Graag wil ik een ablatie: ik zoek een cardioloog die specifiek (veel) ervaring heeft met het uitvoeren van ablaties van atypische boezemflutter.
Bij een atypische flutter is het moeilijk om de plaats te bepalen waar de verstoorde prikkels zich bevinden en het komt niet vaak voor, zei mijn cardioloog.
Kan het team van afiponline mij daarover informeren❓Ook zou ik graag informatie willen over de vraag of een nieuwe methoden zoals een ablatie met MRI-scanner, convergent procedure, mini maze etc. wellicht van toepassing is op een ablatie bij een atypische flutter❓
Hartelijke groetjes en dank,
Misboez -
4 juli 2021 om 15:24 #14999GilIeDeelnemer::
Ik ben net 40 geworden en 5 dagen geleden heb ik ablatie behandeling gehad en ben nu thuis aan het herstellen ❤️🩹
Sinds 2 dagen geleden voel ik mijn hart in mijn buik kloppen en rare vlinder gevoel in mijn hart, bovendien heb heel veel last van rugpijn! Precies under mijn rug een onaangenaam en stekende pijn.
Ben heel erg benieuwd of iemand ook zo’n ervaring heeft? En wat betekent dit voor me?Groeten,
Gilie -
1 april 2022 om 22:30 #16847Ini GrolleDeelnemer::
Hallo, ik ben Ini ben 72 jr.heb al 13 jaar AF. Ik heb wel meer dan 35x ECV’s gehad. Ik heb 3x een ablatie gehad waarvan 2x PVI, daarna periodes van 6 mnd.waarin geen aanvallen meer en van de medicatie af. Daarna kwamen de aanvallen weer terug. Dan weer aan medicatie, verschillende soorten. Onder behandeling bij cardioloog Diakonessenhuis Utrecht en UMC Utrecht ablatie 3! Sec.option gehad bij Natasha de Groot EMC R’ Dam en eerdere ablaties bij VU A’dam. Sinds dec.2021 namen de aanvallen weer enorm toe tot aan 2 per week langdurig stopten alleen via ECV. Dat werd te gek ben overgestapt van Flecainide op Sotalol. Amidoron durfde ik niet aan. Met de Sotalol gaat het redelijk af en toe een aanval maar met extra tablet is het binnen redelijke tijd (6 uur) weer over. De ervaring in het verleden is dat ik ook door elk medicijn weer een keer heen knal! Hoop dat de Sotalol voorlopig zo goed blijft werken🙏🏼
Ik heb geen hoge bloeddruk, of hoog cholesterol, geen hartproblemen geen diabetes. Verder eigenlijk gezond, wel overgewicht. Darmverstopping en stress zijn triggers bij mij. Tot zover voor nu!
Vr.Gr.Ini -
17 oktober 2022 om 12:16 #17193MarcelDeelnemer::
Hoi Afip Forum,
Ik loop al een tijdje rond met Boezemfibrilleren en heb een 3-tal cardioversie’s gehad. Afgesloten met hartrevalidatie.
Ik slik nu nog steeds een aantal medicijnen, zoals Metoprolol en Flecainide om ritmestoornissen te onderdrukken.
Begin September heb ik een Ablatie operatie gehad. De eerste week had ik af en toe last van een ritmestoornis, maar daarna was het weg. De cardioloog vertelde dat ik eind september kon stoppen met Flecinide.
Dat heeft andere halve week geduurd, toen kwam het ritmestoornis af en toe terug met een drukkend gevoel en lichte pijn op de borst. Contact gehad met het hart-long centrum en ik kon weer beginnen met het slikken van Flecainide. De klachten werden weer minder.
Laatste dagen/weken ben ik weer aan werk en nu valt het mij de laatste tijd op dat ik weer druk en pijn/streek in de hartstreek voel. Het is weer hetzelfde gevoel als wat ik voor de ablatie operatie ervaarde.
Nu is mij vraag kan het wat anders zijn of is het weer het hartritmestoornis wat op speelt. Zijn er mensen die dit ook zo ervaren (hebben)? -
22 oktober 2022 om 12:21 #17312AnoniemInactief::
Beste ‘lotgenoten’,
Ik heb jarenlang Metoprolol geslikt om mijn aanvallen van boezemfibrilatie te onderdrukken. In 2021 kreeg ik Sotalol voorgeschreven omdat ik vaker last kreeg van deze aanvallen.
Dit bracht niet het gewenste resultaat en hiermee waren de mogelijkheden om dit met medicatie op te lossen uitgeput. Ook een zwaardere dosering was geen optie omdat mijn hartslag in rust al heel laag was (rond de 45 slagen per minuut).
Op 1 augustus jl. heb ik een cryo-ablatie ondergaan in het Erasmus MC. Sindsdien ben ik volledig klachtenvrij en heb ik mijn ‘normale’ leven weer kunnen oppakken zonder continue na te hoeven denken of ik bepaalde dingen wel zou kunnen doen, eten of drinken……….. Ik sport weer volop, kan met een gerust hart weer eens een lang weekendje weg en ook het drinken van een glaasje wijn is weer mogelijk zonder dat mijn hartslag hiervan op hol slaat.
Ik ben me er zeker van bewust dat dit nog geen garantie is voor een definitief herstel, maar vooralsnog zijn de vooruitzichten gunstig.Ik kan me heel goed voorstellen hoe frustrerend het moet zijn voor hen die al meerdere ablaties hebben ondergaan zonder succes.
Ik hoop dat mijn positieve ervaring voor hen ook een steuntje in de rug is.
Heel veel sterkte………….. -
2 juli 2023 om 08:00 #18308BertDeelnemer::
Beste allemaal, mijn eerste keer op dit forum.
In 2009 is bij mij voor het eerst AF geconstateerd. Ondanks de medicatie werd dit in de loop der jaren alleen maar heftiger. In 2015 werd het sick sinus syndroom bij met vastgesteld. Hiervoor is een pacemaker geïmplanteerd. Het AF en inmiddels BF werd alleen maar erger. Ik kan elk medicijn opnoemen dat ik genomen heb, maar ik heb ze zonder uitzondering allemaal wel geslikt. Na de vele cardioversies zowel chemisch als elektrische in 2018 eerst een ablatie via de lies gehad, echter zonder resultaat. Weer vele medicijnen en cardioversies verder in 2022 de 2e ablatie gehad echter weer geen resultaat. Nu ook hartflutter erbij gekregen. Weer vele cardioversies verder en middels Amiodaron en metropolol wordt mijn hart nu rustig gehouden in afwachting van de 3e gelande ablatie in oktober. Hoop dat het nu wel gaat lukken. Anders is een hisablatie wellicht mijn laatste redding Daar ik echt alle verkrijgbare medicijnen al heb gehad en niets helpt.
In vogelvlucht mijn situatie. (70 jaar) -
18 juli 2023 om 13:59 #18319AnjaDeelnemer::
Ik lees hier vooral berichten dat de ablatie niet is gelukt en de klachten erger worden.
Ik heb al jaren AF en sinds december na een hartinfarct is het veel erger geworden. Gebruik sinds februari ook amiodaron. Omdat het AF steeds erger wordt, nu al 5x per dag een paar uur en vaak overslagen, is de amiodaron opgehoogd naar 300 mg .
Ablatie is nog de enige oplossing die rest.
Ik begin er echter wel bang voor te worden nu ik lees dat het eigenlijk niet helpt en de klachten alleen maar erger worden.
Zijn er ook ervaringen van mensen bij wie het wel geholpen heeft? -
18 juli 2023 om 14:41 #18320AnoniemInactief::
Beste Anja,
Acht jaar geleden is bij mij het atriumfibrilleren begonnen met drie keer een bezoek aan een ER in de VS.
Sindsdien heb ik mijn leefgewoontes drastisch aangepast. Nog minder alcohol, geen cafeïne houdende dranken, veel water drinken, stress vermijden etc.
Desondanks werden de aanvallen steeds heftiger en kwamen ook frequenter voor. Ander medicatie hielp niet en vanaf oktober 2021 kwamen de aanvallen steeds vaker voor, tot drie à vier keer per week. Vakanties heb ik moeten afbreken en mijn/ons leven werd hierdoor steeds meer beïnvloed.
Omdat mijn hartslag in rust al heel laag was, was een zwaardere dosering van de medicatie geen optie. In april vorig jaar is vast komen te staan dat ablatie nog de enige optie was. Gelukkig kwam ik daarvoor in aanmerking. (dat is ook niet in alle gevallen zo……)
Ik heb op 1 augustus 2022 in het Erasmus MC de ablatie ondergaan en IK VOEL ME ALS HERBOREN !!!!!!.Nadien heb ik totaal geen last meer gehad van atriumfibrilleren, ik kan alles weer eten en drinken en heb dit jaar weer volop kunnen genieten van enkele onbezorgde vakanties.
En ik slik ook geen medicijnen meer voor het atriumfibrilleren! (alleen nog bloedverdunners als gevolg van de ablatie)
Volgende week ga ik voor de derde en laatste controle naar het EMC, maar wat mij betreft is dit nog maar een formaliteit.Dus JAZEKER, er zijn ook mensen bij wie het wel heeft geholpen…………
Ik hoop dat mijn verhaal de twijfel (gedeeltelijk) bij je heeft kunnen weghalen.
-
18 juli 2023 om 22:55 #18321
-
19 juli 2023 om 07:34 #18322
-
25 september 2023 om 20:06 #18450LucyDeelnemer::
Graag zou ik een algemene vragen willen stellen aan Natasja de Groot op welk beleid wordt er gestuurd bij AF. Wat is het streefbeleid voor de hartslag. Hartslag in rust, hartslag bij activiteit, hoge hartslag maximaal, lage hartslag minimaa? Of op een gemiddelde hartslag.
Sinds 2019 heb ik AF, na 10 cardioversies en mijn 2e ablatie in januari heb ik opnieuw regelmatig AF. Ik moet nu nadenken over een 3e ablatie, medicatie of een pacemaker met HIS ablatie. Voor mijn eerste ablatie had ik veel last van mijn AF. Ik heb een Apple Watch waarmee ik ECG kan meten ook ben ik bezig de data in Exel te zetten. Wie heeft ervaring met het analyseren van deze data?
-
6 januari 2024 om 13:41 #18749jettyDeelnemer::
Ik ben 85 en best gezond. Nooit gewoon ziek.
In 2012 heb ik een pvi-ablatie gehad en die heeft een beroerte opgeleverd. En 4 maanden later kreeg ik weer AF. In 2019 heb ik een afspraak gemaakt met de Heartlife kliniek ‘vrouwencardiologie centrum’ in Utrecht. Daar werd vastgesteld dat ik chronisch boezemfibrilleerde.
Vandaag zocht ik op internet of ik antwoord kon vinden op de vraag, waarom ik zo weinig energie heb. Als ik een kwartier gelopen heb, ben ik buiten adem en moet ik zitten.
Bij mijn zoektocht vond ik het verhaal van een man die na ablatie helemaal opgeknapt was. En daar werd ik eigenlijk heel verdrietig van. Na mijn ablatie/beroerte heb ik me eigenlijk erg aan de kant gezet gevoeld. Het laatste bezoek aan een cardioloog in 2017 werd mij gezegd dat ik niet meer terug hoefde te komen. De Heartlife bleek ook niet bedoeld voor verdere controle. Het initiatief moet steeds van mijzelf komen.
Ben dus benieuwd of er nog mogelijkheden zijn.
Jetty van der Wansem -
3 februari 2024 om 12:48 #18847RithaDeelnemer::
Hoi Anja,
Ik heb hetzelfde ongeveer als jou, mijn boezemfibrilleren is ook erger geworden na mijn hartinfarct begin febr 2023. Ik stond toen al op de wachtlijst voor de pulsedfield ablatiebehandeling en die is dan ook uitgevoerd in mei 2023. Na 1 week kreeg ik weer bf en het ging van kwaad tot erger, stond onder controle nog voor de 1 e ablatiebehandeling en kon kiezen of amiodaron wat ik niet wilde of een herablatiebehandeling. Heb gekozen voor de tweede optie en ze hebben in kaart gebracht waar de lekkages nog zaten. Die zijn afgelopen januari behandeld met hitte en ik durf het bijna niet uit te spreken maar nog geen bf meer gehad 😁. De ablatiebehandeling valt echt mee hoor, helemaal als je een roesje mag en die heb ik dus beide keren gehad in het UMC Groningen. Hoe gaat het nu met jou?
Vriendelijke groeten Ritha -
3 februari 2024 om 20:03 #18848RithaDeelnemer::
Hallo Yetty,
Wat een nare ervaring heeft u na een ablatiebehandeling gehad, en dan na 4 mnd alweer boezemfibrilleren. Ik had na mijn eerste ablatiebehandeling na 1 week alweer bf, maar gelukkig geen complicaties verder, daarom durfde ik de 2e ablatiebehandeling nog wel aan. Het is denk ik niet zo vreemd dat u snel moe bent bij chronisch boezemfibrilleren. Wat is het toch een vervelend iets!
Sterkte,
Vriendelijke groet Ritha -
5 februari 2024 om 00:03 #18849AnjaDeelnemer::
Hallo Ritha
De ablatie is goed gelukt. Ik heb nu al bijna 3 maanden geen bf meer.
Wel heb ik nog geregeld overslagen en soms voel ik een aanzet voor bf maar dat is dan ook meteen weer weg. Dit vooral als ik moe ben.
Daarom denk ik dat het best weer eens terug kan komen zoals bij Yettie. Maar daar maak ik me nog geen zorgen over.Yettie
Inderdaad is het gebrek aan energie helemaal niet vreemd.
Ik heb nog steeds erg veel last van vermoeidheid.
Heel veel sterkte.Anja
-
12 april 2024 om 08:21 #19384RithaDeelnemer::
Hallo Anja,
Wat fijn voor je dat het tot nu toe weg is gebleven. Ikzelf mocht van de cardioloog stoppen met de 2 x 40 mg sotalol die ik nog slikte. Nu een week later gaat het nog goed maar wel iets meer onrust op mijn borstkast, maar ik mag absoluut niet klagen! Ik hoop dat het met jou steeds beter gaat! Ikzelf wandel en sport weer veel en ben wel snel moe maar het doet me ook wel goed 😊
Groetjes Ritha -
12 april 2024 om 18:29 #19386BertDeelnemer::
Als vervolg op mijn verhaal van 2 juli 2023 kan ik jullie mededelen dat de derde ablatie in oktober 2023 is gelukt. Heb totaal geen last meer en kan alles weer doen. Alweer onbezorgd op vakantie geweest. Geen medicijnen meer, alleen bloedverdunners. Ik heb mijn leven echt weer terug. Dus mensen , blijf hoop houden.
Gr. Bert -
13 april 2024 om 21:58 #19387
-
5 juli 2024 om 11:04 #19673PaulaDeelnemer::
Ik ben 67 jaar, en behalve mijn leeftijd en geslacht (vrouw) geen enkel risico op AFIB: sportief, geen overgewicht, niet rokend en geen suikerziekte. Heb al ruim vier jaar regelmatig boezemfibrilleren en flutters, werd steeds erger. Helaas hebben ablaties en cardioversies geen resultaat gehad. Sinds januari jl. ook een ernstige mitraliskleplekkage erbij plus pulmonale hypertensie. Ik heb vier weken geleden een openhartoperatie gehad in Antonius Nieuwegein, waarbij er een ring is geplaatst om de mitralisklep en tegelijkertijd een “ouderwetse” Maze operatie is uitgevoerd in beide boezems, waarbij zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant van de boezems littekens zijn gemaakt in de vorm van een doolhof. Op die manier kunnen de elektrische prikkels alleen nog via het doolhof hun weg vinden naar de AV-knoop en vervolgens naar de hartkamers.Althans dat is de bedoeling De sinusknoop bleef na de operatie wat achter zodat het hart in een nodaal ritme kwam. Gelukkig lijkt het ritme nu weer aardig hersteld, en inmiddels een Holterkastje om mn nek gehad om de hartslag te registreren. Over twee weken naar de cardioloog om te horen of het sinusritme inderdaad is teruggekeerd. En tot nu toe – behalve een onrustig hart met af en toe diverse kleinere ritmestoornissen – nog geen boezemfibrilleren of flutters gehad.
Ik lees nergens, ook niet hier en elders op internet, ervaringen van mensen met deze uitgebreide openhart Maze operatie. Mijn oproep aan de deelnemers van dit platform is: wat zijn de ervaringen/resultaten met de klassieke Maze operatie? Erg benieuwd! -
27 juli 2024 om 14:29 #19697HannekeDeelnemer::
Ik ben een vrouw van 69 jaar en heb al jaren boezemfibrilleren. Al meerdere malen cardioversie gekregen, de laatste twee in oktober/november 2023. Ik had toen een heftige periode van zowel fysieke (nare maag-darminfectie) als psychische stress (overlijden in de familie). Ik krijg boezemfibrilleren door fysieke (koorts) of psychische stress. Omdat het toen heel lang duurde voordat mijn hartslag weer min of meer normaal was en de sotalol weer op het oude niveau van 2 x 40 mg ben ik in overleg met de cardioloog verwezen voor een ablatie naar het Erasmus MC. Daar sta ik nu op de wachtlijst (waarschijnlijk wordt dat september/oktober). Na het symposium van de Stichting Afip ben ik gestart met L-glutamine. Ik heb na de laatste aanval in oktober/november 2023 geen nieuwe aanvallen van boezemfibrilleren meer gehad (ook geen stress). Ik begin steeds meer te twijfelen of ik nu wel voor de ablatie moet kiezen, mede omdat mijn kans van slagen minder groot is (60%) door een ernstig gedilateerde linkerboezem. Naast boezemfibrilleren ook verschillende stents coronair, abdomen en in lies na vaatoperatie. Ik hoop dat er hier (ervarings)deskundigen zijn die met mij mee willen denken. Ik heb inmiddels bij het Erasmus MC ook om een gesprek met de cardioloog gevraagd, maar nog niets gehoord.
-
-
AuteurBerichten
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.