[Marinus van der Voorden]

Up

0

Down

::

Nadat begin vorig jaar de diagnose aanvalsgewijs boezemfibrileren is vastgesteld is voor mij deze puzzel begonnen.
Alle onderzoeken doorlopen alles prima in orde dus ook geen medicatie.
Ben nu 58 en altijd zeer sportief en vond het zeer vreemd dat ik deze stoornis heb gekregen.
Na de diagnose heb ik er voor mijn conditie en levensstijl nog een schep bovenop gedaan maar ik merk dat de aanvalsfrequentie toch toeneemt.
Zeer irritant.
Om er vanaf te komen zou ik er veel voor over hebben maar lees in de forums dat je bijv. voor een ablatie in een veel verder stadium moet zijn. Medicatie is volgens mijn cardioloog lastig omdat ik in rust een hartslag van rond 45 heb.
Het is voor mij een ongrijpbaar probleem maar heb toch de hoop gevestigd op een snelle doorbraak tot een goede behandeling bijv. met medicijnen.
Met vriendelijke groet,
Rinus van der Voorden

[Manuela Van Meer Otto]

Up

0

Down

::

Hallo,

Wat vervelend dat u boezemfibrilleren heeft. Helaas kun je als je al gezondleeft er vrij weinig tegen doen. Zelf heb ik ook nooit alcohol gedronken en of gerookt geen overgewicht en geen hoge leeftijd. Er word steeds meer onderzoek gedaan naar het erfelijke belast er van. Aangezien de ene nooit AF krijg en de ander juist weer heel snel.

Waarom willen ze u nog geen ablatie geven? Hoe minder littekenweefsel etc hoe beter de kans op een geslaagde ablatie. Hoe langer het boezemfibrilleren aanwezig is hoe lastiger.

Mijn eerste ablatie kreeg ik naar een heftige aanval ik had toen maar 1 a 2 x per maand en soms twee maanden een aanval.

Het is soms ook echt wel goed een arts te vinden die er veel verstand van heeft. Vaak word er gedaan of het een ouderdoms kwaaltje is en je die maar moet accepteren of dat je heel ongezond leeft. Zelf vind ik het dan juist belangerijk dat een arts mee denkt en beseft wat voor impact het heeft.

Groetjes

Manuela

[Mary Waalkens]

Up

0

Down

::

De titel van dit onderwerp triggerde mij om te reageren. Inderdaad kent ook mijn AF-proces progressie, helaas. Tien jaar geleden mijn eerste aanvallen, waarop behandeling met medicijnen volgde. De eerste 6 jaar was dat goed onder controle te houden met “slechts” twee of drie keer per jaar een interventie met extra medicijnen per infuus of een electro-cardioversie. De afgelopen vier jaar komen de aanvallen veel vaker en heb ik inmiddels ook twee ablaties “mogen ondergaan”. Helaas met onvoldoende resultaat, dus gebruik ik nog steeds medicijnen. Ik ben inmiddels 69 en door een aantal artsen is al de verwachting uitgesproken dat het AF permanent zal worden, waar ik uiteraard niet echt op zit te wachten. Mijn hoop is nu gevestigd op het onderzoek naar het effect van L-glutaminaat op het progressieve proces van AF.
groetjes
Mary

[ytty ggoris]

Up

0

Down

::

Sinds een half jaar gebruik ik extra vit B-3-500mgr (je mag tot 1000 mgr gaan) M,n hartritmestoornissen zijn ongeveer 20% naar beneden gegaan! Als L-glutamine ook nog mag helpen-zou fantastisch zijn!
Beste collega,s kijk ook eens op http://www.harteraad.nl en op Facebook -besloten club.
SAMEN WETEN WE MEER!!!!
Ytty Goris
Dokkum

[Auteur]

Berichten